O'ndan Kalan Fotoğrafa

Kalbim hep o hülyâyı anar, baktıkça sana 
Teselli buluyorum yüzünde, anlasana 
Oysa aldatılıyor tablolar meyhanede 
Bir yanda resimleri yakan Eflâkî Dede 
Öbür yanda Balıklı Manastırı'nda sinsi 
Seni görebilseydi Leonardo da Vinci 
Monna Lisa dünyaya elleriyle bakmazdı 
Ressamlar istese de, fırça resim yapmazdı 


Ölümü sorguluyor bakışların, gülerek 
Taşır mı bu azâbı içimde Binbirdirek 
Geyikleri ürküten bir cinnettir varlığım 
Senin merhâmetine kaldı bahtiyarlığım 
Bu ne amansız ateş, bu ne tanımsız ölüm 
Bâri fotoğrafında beni reddetme gülüm 
Gri bir bulut gibi giyinmişsin zamanı 
Balmumu gözlerindir yüreğimin kemanı 
Ellerini okşasam, bilmem uyanır mısın 
Yanında boyun büken adamı tanır mısın 
O adam, siyahlara bürünmüş, bağrı yanık 
O adam, bir gül için gece-gündüz uyanık