M. Akif İnan İçin

İnan ki, kendine daha yakînsin

Bilmedikçe bir denize varmayı

Nehirler öteye akmayı bilmez

 

Sana yiğitliği öğreten hayal

Şimdi hangi burcundadır zamanın

Hangi özlem kır çiçeği kokulu

 

Uçmak neymiş gördün, aynalar neymiş

Gördün gecelerin anlattığını

İnan ki, hâtıran bile yiğittir

 

Ağlamak anlamak değildir elbet

Ardından sessizce kayan yıldıza

Selam dostluğuna, selam sonsuza

 

İnan ki, şiirin kalbinde açar

Şimdi çiçeklerin beyaz olanı

Buluşuruz bir gün topraklarında

 

Her “Hicret”in “Tenhâ Sözler”i vardır

Her ölüm, ölmeyi becerenlere

Solmayı bilmeyen özge bahardır