Müpteladır Gemiler Benim Denizlerime
Yağmur
Yağmur
"Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım
Çölde seni özleyen bir kuş da ben olsaydım
Dokunduğun küçük bir nakış da ben olsaydım
Sana sırılsıklam bir bakış da ben olsaydım"
Birkaç Deli Güvercin
Rüveyda
Rüveyda
Ben mehtabı arayan bir hayal bekçisiyim
Ben sevda sokağının yoksul çiçekçisiyim
Ben kor merdivenlerle göklere tırmanırım
Kızgın güneş altında yemyeşil ıslanırım.
Çanakkale/ Her Şey Yanıp Gül Oldu
Çanakkale/ Her Şey Yanıp Gül Oldu
Sönmeyecek; karanlık bilmese de, niyedir
Bu eflâtun sessizlik güller mahzun diyedir
Dünyayı yenenlerin yenildiği, o eşsiz
Çanakkale şimdi bir sevdalı Türkiye’dir.
Denizin Son Martıları
Hayatı hece hece öğretti bana
Sevginin açtığı kör kapıları
Ne zaman döndüysem hülyalarıma
Damladı kalbime sevda suları
Kalsın istiyorum kulaklarımda
Umut saatinin tıkırtıları
Mehtab neden böyle kanlı ve mağrur
Nerede ışıklı çöl atlıları
Uysal zamanlara kanatlanıyor
rüya denizinin son martıları
Ateş Semazenleri
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Rengi değişti sevda ikliminin, suların
Geçmişini arayan o divane köprüler
Akşamın kollarında yıkıldı birer birer
Yağmuru anlamayan bulutlar benim değil
Gün batımına mahkûm umutlar benim değil