gelmedin

gelmedin; son hayal de yanıp yanıp kül oldu

bu derûnî kavgada kırılan, gönül oldu

şimdi menziller elem; yürek duman; sîne çâk

devleri mahkûm eden hayatım şimdi helak

gelmedin; yıldırımlar düştü hülyalarıma

nasıl kıydın be zâlim, masum rüyalarıma

sana doğru her adım neden hep ölüm sunar

seni her andığımda, renk solar, desen yanar

 

hangi rüzgâr sabırla böyle koşar ardından

hangi el nakış nakış gergef dokur adından

susarsam, anlatır mı seni göklere tarih

bensiz olur mu sabah, güler mi kara talih

gelmedin; koptu zincir; parçalandı anılar

sardı bütün ruhumu tükenmeyen ağrılar

kalbimin pembe köşkü harâb oldu; gelmedin

bahçesinde açan gül turâb oldu; gelmedin

bil ki, kıyamet kopsa, bu ateş sönmeyecek

heyhat!..şâir mehtaba bir daha dönmeyecek