M. Akif İnan İçin
İnan ki, kendine daha yakînsin
Bilmedikçe bir denize varmayı
Nehirler öteye akmayı bilmez
Sana yiğitliği öğreten hayal
Şimdi hangi burcundadır zamanın
Hangi özlem kır çiçeği kokulu
Uçmak neymiş gördün, aynalar neymiş
Gördün gecelerin anlattığını
İnan ki, hâtıran bile yiğittir
Ağlamak anlamak değildir elbet
Ardından sessizce kayan yıldıza
Selam dostluğuna, selam sonsuza
İnan ki, şiirin kalbinde açar
Şimdi çiçeklerin beyaz olanı
Buluşuruz bir gün topraklarında
Her “Hicret”in “Tenhâ Sözler”i vardır
Her ölüm, ölmeyi becerenlere
Solmayı bilmeyen özge bahardır